Chopin – Ballady, Fantazja

Opis

Ballady,Fantazja

Ballady pisał Chopin na przestrzeni całego dojrzałego okresu swej twórczości, o czym świadczą ich numery opusowe: 23, 38, 47 i 52. Bezpośrednią inspiracją były najprawdopodobniej Ballady Mickiewicza. Tak twierdzi Robert Schumann, który miał to słyszeć od samego Chopina. Potwierdza to też fakt, że pierwszą z Ballad nazywano w kręgu przyjaciół Chopina balladą polską .O tym, że Chopin przypuszczalnie sięgnął głębiej w dzieje ballady może świadczyć występujący we wszystkich czterech balladach element taneczny (sprzyja temu metrum 6/4 i 6/8). W języku prowansalskim (Prowansja była kolebką zjawiska artystycznego, zwanego balladą) słowo ballar znaczyło tańczyć, a ówczesna ballada była połączeniem tańca, poezji i muzyki.

Fantazja op. 49 – jedno z największych arcydzieł Chopina ma pewne cechy wspólne z balladami, ale wykazuje też pewne różnice. Z podobieństw wymienić można niezwykłą konsekwencję budowy, choć trudno ją zakwalifikować do określonej formy oraz wielką spójność całości kompozycji. Do różnic zaliczyć należy dwudzielne metrum (w stosunku do trójdzielnego w balladach), szczególnie uwypuklone w części wstępnej – Marcia. Nie można wykluczyć – przynajmniej dla tej części – jakiejś inspiracji zewnętrznej: tajemnicą pozostaje do dziś dnia pierwotna, relacjonowana przez pierwszych słuchaczy nazwa Fantazji – marsz grecki. Temu utworowi zawdzięczamy jedno z najintymniejszych wyznań Chopina na temat własnej twórczości i sensu swego życia. Dziś skończyłem Fantazją – i niebo piękne, smutno mi na sercu – ale to nic nie szkodzi. Żeby inaczej było, może by moja egzystencja nikomu na nic się nie przydała.

Jan Ekier